زنده باد گارد آزادی

صالح سرداری

حضور رفقای گارد آرادی در مرکزی ترین نقاط  شهر سنندج که با دقت و کاردانی فراوان اعضای این واحدها  انجام گرفت با استقبال پرشور مردم کوچه و بازار تشنه آزادی روبرو شد. این حضور برعکس تبلیعات و آرزوی رژیم و مخالفین ما نشان داد که هر وقت بخواهیم و ضروری بدانیم می توانیم حضور خود را در خیابان ها و ومیادین شهرها و در نزدیکی و بغل گوش سرکوبگران رژیم به نمایش بگذاریم.

در شرایطی که رژیم جمهوری اسلامی شهرهای کردستان را به  پادگانی نظامی تبدیل کرده است حضور نیروهای گارد نشانه قدرت حزب و جنبش ماست.
نقطه قدرت این نیرو بر خلاف شیوه و روش های مبارزه نظامی سنتی خود در دل مردم و بخشی از نیروی همان کارگر و زحمتکشی است که روز بعد از اظهار و جود نظامی اش در عرصه های دیگر مبارزه شرکت می کند.

این نیرو ظرفی برای متشکل شدن جوانان و مبارزینی است که نمی خواهند سر به تن رژیم سرکوبگر باقی بماند. این ظرفی است برای مبارزه کردن با جریانات و دستجاتی که روزگار را به مردم شریف و مبارز آن جامعه تنگ کرده اند. این نیرو در هرجا که هست باید مردم  احساس امنیت و آسایش بکنند.
این نیرو بنا بر طبیعتش موقعیت کارو و زندگی اش خود بخشی ازمردم تحت ستم و استثمار است که همین امروز در محلات و محل کار و زندگی از انسانیت آن جامعه از حقوق مردم محروم دفاع میکند و برای  برابری حقوق زن و مرد  می جنگد. . نیروی همه کسانی است که نمی خواهند زیر بار ظلم وستم روند. نیروی همه انسان های دردمندی است که میخواهد بر سر نوشت خود حاکم باشند.
 برعکس نیروهای دیگر نیرویی بالای سر مردم نیست گارد آزادی نیرویی است که در مقابل هر نیرویی که بخواهد با بند و بست و از بالای سر مردم برای مردم تعیین تکلیف کند می ایستد.
 
این ظرفی است برای متشکل شدن و مسلح شدن بر علیه جمهوری اسلامی که از همین امروز نطفه یک ارتش توده ای را پی ریزی می کند تا در فردای قیام همه دستگاهها ٬و ارگان های سرکوبگر را درهم شکند. این نیرویی است که در فردای پیروزی کارگر و زحمتکش آن جامعه بازوی نظامی حکومت کارگری می باشد. گارد آزادی نیروی مختص به یک دوره نیست. صرفا برای این تشکیل نشده که در دوره ای از مدنیت جامعه دفاع کند که این هم هست. فعالیت گارد آرادی عرصه ای از مبارزه است که کمونیست ها از همین امروز تا رسیدن به پیروزی ناچار به سازمان دادن آن می باشند.

این نیرو را باید تفویت کرد و گسترش داد. همه کسانیکه حاضر نیستند بیش از این شاهد زور گویی و سرکوب رژیم اسلامی باشند. همه جوانانی که نمیخواهند پاسداران جهل و سرمایه آغا بالا سرشان باشند و …. باید به این نیرو بپیوندند. و در بسط و توسعه آن بکوشند. نیروها وجریانات ارتجاعی ارتش و تشکل های مسلح خود را دارند گارکران و زحمتکشان در این عرصه نباید اجازه بدهند متفرق بمانند. تجربه چند دهه کذشته در ایران و خاورمیانه نشان داده است متاسفانه در خیلی از تغییر وتحولاتی که روی می دهند نیروهای نظامی حرف آخر را می زنند.
ما عاشق اسلحه نیستیم کاش می توانستیم همه اسلحه های دنیا را ذوب می کردیم و از آن پارک و اسباب بازی و راه آهن درست می کردیم اما صاحبان سرمایه و قدرت با خواهش و تمنا  کنار نمی روند در نتیجه این مبارزه را نیز به طبقه کارگر تحمیل میکنند باید در این عرصه بیش از بیش آماده شد.

 بیستم اکتبر ۲۰۰۸